Share a Secret Spread Success "4S"

This is not the time to praise yourselves. Do you not know that a little yeast makes the whole mass of dough rise? 1 Co. 5:6 Hello mga kablogs! Kamusta kayo? Ako, heto parang super enjoy sa pagfafacebook. hehe. Dami ko tuloy mga dapat gawin. May ginawa akong video, habang hinihintay kong mag-upload sabi ko magbablog na muna ako. Wala ako sa posisyon para magbigay ng Success Secrets kasi hindi pa naman ako successful pero gusto ko pa ring ibahagi ang ilan sa mga secrets ko kung bakit feeling ko ay papunta ako sa pagiging successful. Siyempre, unang-una na dyan ay nagbabahagi nga ako, hindi lang kaunting Treasure (4S principle) pero nagbabahagi rin ako ng aking super duper precious Time (I'll explain more sa video na ginawa ko) at Talent (blogging at ilang mga techniques at paniniwala sa buhay). Gusto kong magfocus sa isa sa mga strategy ko sa buhay na pakiramdam ko ay talagang nakatulong ng higit sa akin kaya narating ko ang mga nararating ko (kung anuman iyon. hehe). Sarili ko lang

The First Word – (Luke 23:34) - “Father, forgive them; for they know not what they do” The Second Word – (Luke 23:43) - “Amen, I say to thee, today thou shalt be with me in Paradise.” The Third Word – (John 19:26-27) – “ Woman, behold thy son… Behold thy mother” The Fourth Word – (Mark 15:34) – “My God, my God, why hast thou forsaken The Fifth Word- (John 19:28) – “I thirst. “ me?” The Sixth Word – (John 19:30) – “It is consummated.” The Seventh Word – (Luke 23:46) – “Father, into thy hands I commend my spirit.” Hello mga kablog! Gaya ng ipinangako ko, magbabahagi ako para sa 7 last words. Para sa kaalaman ng ibang bloggers, bukod sa Good Friday service, mayroon din kaming 7 sharers ng 7 last words sa San Isidro Labrador. Hindi ko pa naranasang magbahagi sa 7 last words kaya igagrab ko na ang opportunity ngayon. Habang pinagninilayan ko ang huling pitong wika ni Hesus, naisip kong magfocus sa mga OFWs. Noong una akala ko isang salita lang ang magagamit ko pero puwede ko palang

Hello mga kablogs! Katatapos ko lang umattend ng service for Good Friday (Lord's Passion). Minsan, hindi ko maintindihan sarili ko. Taun-taon ko namang ginagawa pero taun-taon din akong naiiyak kapag veneration of the cross na. Siguro naaalala ko lang kapag Good Friday sa Pilipinas. Gaya nga ng palagi kong sinasabi, kapag Good Friday, kaming magkakabarkada nakaitim dapat tapos ala-una pa lang nasa court na kami kasi makikinig din kami ng 7 last words, tuloy-tuloy na iyon hanggang sa procession na naman. Kapag Good Friday, as in isnaban kami. Kahit nga sa bahay e, kanya-kanya. Paano ba naman, mga pagod lahat kaya pagkatapos ng procession sa umaga, kanya-kanyang tulog na at gigising na lang before 1pm. Wala ring kainan kasi number 1 nanay namin sa fasting. Maganda na rin na ganito kami nasanay na walang pansinan para super focused kaming lahat pagdating sa simbahan. Kapag Good Friday, asahan mo ang misa ay napakahaba. Ang haba-haba ng pagbasa at ang dami-daming extras. Kung hindi nga

Sa Pilipinas, alas-4 pa lang ng madaling araw ay naghahanda na kami para sa estasyon ng Krus. Magsisimula ng alas-5 at magtatapos around 11am. Sa ilalalim ng mataas na araw, walang laman ang tiyan kundi isang tasa ng kape lang at isang tinapay. Uhaw na uhaw man, kailangang magtiis para makasalo sa paghihirap ni Hesus. Sa HK, alas-4 ng madaling araw ay pauwi pa lang ako galing sa isang masayang kantahan at inuman.... (may explanation 'to - blog abangan). Nasaan ka ngayon? Anong ginagawa mo? Isang araw lang nangyayari ang Good Friday. Kaya nga ginagawang holiday para may means tayong makiisa sa mga gawaing magpapalago ng pananampalataya natin.... Para sa mga gustong gunitain ang estasyon ng krus, para sa inyo 'tong links na 'to. God bless us all! http://www.youtube.com/watch?v=yrmSgmsec9c&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=UUEm5S0hvSg&feature=related

Hello mga kablogs! 10:59pm. In fairness, mas maaga akong nakauwi ngayon - hindi lagpas ng 10pm. Nyahaha. Bago ako magfocus sa pagbasa ngayong Holy Wednesday, magkukuwento lang ako saglit tungkol sa mga araw ko sa trabaho. Wala lang, parang hindi na ako tinantanan ng issues kaya nga kagabi kahit antok na antok ako kailangan ko pa ring magstay. Idagdag pa iyong mga pending bago ako magbakasyon kaya good luck sa things to do ko PENDING ISSUES PLUS ADDITIONAL ISSUES = STRESS. Kaninang umaga, gustuhin ko mang pumasok ng mas maaga sa normal kong pasok talagang nagpatagal ako. Feeling ko kulang na kulang ako sa pahinga kaya sabi ko Bahala na. Pagbangon ko, same rituals - basa ng bible, nood ng youtube, etc. Pagdating sa office - nagdasal (didache reflection), kumuha ng isang timbang tubig at sabak sa mga issues. Ang galing kasi unti-unti naming nakiclear ang mga issues tapos natuwa na lang ako na iyong mga critical issues na kinaharap namin, solved na pala. Natuto kasi ako sa reflection - pow

Hello mga kablogs. Holy Tuesday na! Kaunting araw na lang. 11:12pm at antok na antok na talaga. hhhhayyyy. Ang hirap tuloy mag-isip ng ibablog. Ang pagbasa ay nakafocus kina Judas at Peter. Si Judas ang magkakanulo kay Lord at si Peter naman ang mag-kakaila. Parang narealize ko lang na mahirap talagang magtiwala sa tao kasi nga kahit kaibigan mo na maaari ka pa ring saksakin patalikod. Parang may mga taong isinilang para talaga masaktan ka. Pero kung titignan mo ang positive side ng mga pangyayari, kaya pala sila isinilang para masaktan ka and at the same time para patatagin ang pagkstao mo. Basta matibay ang pananampalataya nating everything that is happening to us is according to God's plan, kahit gaano pa kasagwa ang hitsura niyan, tingin mo pa rin maganda. Kahit na saktan ka ng mga tao sa paligid at para bang dinideadma ka nila, ang tingin mo pa rin may role sila sa buhay mo. Ayun lang. Sana kahit paano makatulong 'tong short and quick Holy Tuesday blog. God bless us all.

"The poor you always have with you, but you will not always have me." Jn. 12:8 Hello mga kablogs! Heto na itatype ko na iyong nasa isip at puso ko kahapon pa. Kailangang batahin ang antok para may magawa namang kabutihan kahit paano ngayong Holy Monday 2011. Ang ating pagtsitsismisan sa blog ko ay ang aking kaibigang si Maria. Siya ay promdi at gaya ko galing din siya sa mahirap na pamilya. Nagkataon lang na napag-aral siya ng kanyang mga magulang kaya nararanasang makapagtrabaho sa Maynila. Hindi naman kalakihan ang suweldo pero dahil nasa Maynila na, madaling-madali na lang sa kanyang makapunta sa Enchanted Kingdom (theme park sa Lagoona) at sa ibang magagandang lugar (Luneta, Manila Zoo, etc.). Kapag lumuluwas, palagi rin siyang nagsu-Supercat (the fare is more expensive than malaking barko) dahil sobrang hectic ng schedule kaya she can't afford to take roro dahil nga matagal ang biyahe. Muntik na akong maiyak habang isinasalaysay niya ang usapan ng kanyang ina matapo

Blog 1 of 2 (Holy Monday and Palm Sunday) 10:40pm. Sobrang napakahirap talagang bumalik sa isang bagay na ginagawa mo after mong makapagbreak ng ilang araw. Bumangon pa rin naman ako at pumasok. Habang nagninilay-nilay kanina sa kung paano kaya kung bigla akong mawalan ng trabaho? Paano kaya kung maiba ang pangyayari at hindi naaayon sa kagustuhan ko? Paano kaya? Parang imbes na ganahan sa trabaho, lalo tuloy akong tinamad. Hanggang sa pag-uwi nga iniisip ko pa rin iyon. Bigla ko na lang naiconnect ang homilies nina Fr. sa Northpoint at Bishop Tagle - Jesus knew that he will suffer and die pero binata pa rin Niya ang cross Niya. Ilang beses din Siyang nagdasal kay God at palagi lang Niyang winawakasan na Your will be done. Iyong mga homilies na narinig ko, they both pointed out na ang cross ay hindi lang sign ng pagpapakasakit but also sign of victory. We all know na after 3 days ng pagkamatay ni Hesus, He will rise again. Bakit ko nga ba iisipin ang mangyayari sa akin? Marami akong p