Qsye



"Be on your guard and avoid every kind of greed, for even though you have many possessions, it is not that which give you life." Lk. 12:15

"You fool! This very night your life will be taken from you; tell me who shall get all you have put aside?' This is the lot of the one who sotres up riches instead amassing for God." Luke 12:21



Hello mga kablogs! Ang ganda ng gospel ngayon. Pagsasama-samahin ko ang nice message na natanggap ko from my officemate, fact kapag nagmahal ka ng lagpas 100% at kapag addicted ka sa isang bagay plus message ng kantang "Where Your Treasure Is."

Scenario 1: Isang lover na sobrang mahal na mahal ang kanyang "mahal," nagpatiwakal matapos siyang ipagpalit sa iba. Oh oh...

Scenario 2: Isang estudyanteng kailangang mag-aral, matapos ang 30 minutes na pagbabasa ng accounting book, napagod at gusto magpapahinga raw muna. Habang nagpapahinga, naglog in sa Facebook... 2 oras ng nakababad, kahit pagod na ang mga mata, tuloy-tuloy pa rin ang pagbabrowse .Tsk. Tsk.

Message ng kanta:


Where your treasure is, there your heart shall be.
All that you possess will never set you free.
Seek the things that last; come and learn from me.
Where your treasure is, your heart shall be.


Forwarded message entitled Philosophy of life:

A boat docked in a tiny Mexican fishing village.

A tourist complimented the local fishermen on the quality of their fish and asked how long it took them to catch them.

"Not very long." they answered in unison.

"Why didn't you stay out longer and catch more?"

The fishermen explained that their small catches were sufficient to meet their needs and those of their families.

"But what do you do with the rest of your time?"

"We sleep late, fish a little, play with our children, and take siestas with our wives. In the evenings, we go into the village to see our friends, have a few drinks, play the guitar, and sing a few songs.

We have a full life."

The tourist interrupted,


"I have an MBA from Harvard and I can help you!
You should start by fishing longer every day.
You can then sell the extra fish you catch.
With the extra revenue, you can buy a bigger boat."

"And after that?"

"With the extra money the larger boat will bring, you can buy a second one and a third one and so on until you have an entire fleet of trawlers.
Instead of selling your fish to a middle man, you can then negotiate directly with the processing plants and maybe even open your own plant.

You can then leave this little village and move to Mexico City , Los Angeles , or even New York City ! From there you can direct your huge new enterprise."

"How long would that take?"

"Twenty, perhaps twenty-five years." replied the tourist.

"And after that?"

"Afterwards? Well my friend, that's when it gets really interesting, " answered the tourist, laughing. "When your business gets really big, you can start buying and selling stocks and make millions!"

"Millions? Really? And after that?" asked the fishermen..

"After that you'll be able to retire,
live in a tiny village near the coast,
sleep late, play with your children,
catch a few fish, take a siesta with your wife and spend your evenings drinking and enjoying your friends."

"With all due respect sir, but that's exactly what we are doing now. So what's the point wasting twenty-five years?" asked the Mexicans.

And the moral of this story is:

Know where you're going in life... you may already be there!!

Ang tanong, may makaabot pa kaya sa point na 'to? Ang haba agad ng introduction ko pero wala pa roon ang insight ko. Sana mayroon... email me kung gusto niyong iforward ko sa inyo iyong message, may pictures kasi iyon.


Heto na ang aking pagninilay sa pagbasa at sa mga scenarios na ibinigay ko. Where your treasure is, there your heart shall be... Napansin niyo bang kapag mayroon kang nagustuhan, gusto mo palagi mong ginagawa, tinitignan, pinapakinggan at pinapagmasdan (depende kung ano iyon). Kagaya na lang kapag may nagustuhan kang song, gusto mo ay palagi itong naririnig. O kaya kapag nainlove ka, sobrang pagmamahal talaga to the point na walang natitira sa 'yo...


Iyong Philosophy of Life sa tingin ko ay parang may kulang sa both parties (fishermen at tourist). Iyong mga fishermen kuntento na sa buhay nila tapos iyong turista naman pilit silang pinag-iisip na puwede pa nilang ma-improve pamumuhay nila kaya lang ang kinalabasan iyong gustong mangyari ng turista sa mga buhay nila, nakakamtam na nila without having MBA degree. "We sleep late, fish a little, play with our children, and take siestas with our wives. In the evenings, we go into the village to see our friends, have a few drinks, play the guitar, and sing a few songs. We have a full life."


Napag-isip-isip ko bakit nga ba nangingibang bansa pa ang isang taong maayos naman ang pamumuhay sa Pilipinas? O kaya bakit pa nag-aaral ulit ang mga taong may naachieve na sa buhay kung maayos na sila? Para sa akin ayos lang na dagdagan natin ang kaalaman natin at maghangad pa tayo ng mas marami PERO dapat may mabuti tayong intentions. Kung sinabi siguro ng MBA na "Maaari kang mas kumita ng malaki kapag nalaman mo ang mga techniques ko. Kapag kumita ka ng mas malaki, maaari kang makatulong sa mga kamag-anak mo hanggang sa lahat kayo ay maging masagana. Hindi lang ang pamilya niyo ang mag-eenjoy kundi lahat kayo..."


Sabi nga ni Fr. sa homily niya kanina, lahat tayo ay mamamatay. Anuman ang mga nakamtan natin habang nabubuhay tayo ay hindi natin madadala sa langit. Hindi itatanong sa 'yo kung ilan ang napatayo mong bahay, ilan ang nabili mong sasakyan, magkano ang investment mo sa bangko, may MBA/PH. D degrees ka ba, ang malamang na itatanong sa atin ay "ILAN ANG TAONG NATOUCH MO? Anu-anong mga ginawa mo para maipakilala mo Ako sa kanila at mapalapit mo sila sa Akin? Ni minsan ba ay nahabag ka sa mga taong nangangailangan at gumawa ng paraan para sila'y matulungan?"


Sa ibang scenarios na ibinigay ko, napagnilayan kong dapat palang maging maingat din tayo kung anuman ang kinahihiligan natin. Kagaya na lang ng 1 student na adddicted sa FB, sa sobrang addiction hindi siya nakakaramdam ng antok kapag ginagawa niya 'to. Ayos lang sana kung wala siyang ibang bagay na dapat gawin.


Sa mga nagmamahal naman, nabasa ko dati sa book ni Sean Covey na huwag daw magiging center ang isang tao sa isang tao/bagay. Kasi kapag nawala iyon, parang mawawalan ka na rin ng identity. Iyong tipo bang BF/GF centered na halos umiikot na ang mundo mo sa kanya. Kaya ang tendency kapag nasaktan o kapag iniwan ng BF/GF, parang nawalan na rin ng buhay. Magmahal pa rin pero huwag papaikutin ang mundo sa kanya at magtira para sa sarili. Applicable rin ito sa ibang bagay. Kunwari die hard kang maging CPA, eh hindi pala para sa 'yo. Kapag naging CPA centered ka at di ka nakapasa, baka maloka ka sa bandang huli. Ayk.

Hanggang dito na lang at sana'y naenjoy niyo ang mahaba kong blog. bow.

Belated happy birthday kay Jcpot at Happy birthday naman kay Case.

Comments

Popular posts from this blog

Again and Again

Another bonus blog - Pag-ey-blog

Handa na ba ako?